bertopwereldreis75.reismee.nl

Reizen in uiterste van verwondering

No Tarjeta de credito ! Een forse man in een kleinhokje aan de tolweg keek mij strak aan. Solo efectivo, ofwel alleen contant geld en dat hadden wij niet bij ons. Aangekomen in Cancun, na een prima vlucht uit Calgary, de auto opgehaald. Bij de overgang van temperaturen onder zero naar 36 graden verlangden wij naar een auto met airco. Gelijk werd het verschil met Canada duidelijk. Daar hadden wij zonder enig probleem binnen 15 minuten alles geregeld. In Mexico heeft het 1.30 uur geduurd voordat wij konden gaan rijden. We kregen een handgeschakelde kleine Seat toegewezen, dit laten omzetten naar een Aveo ( chevrolet) met automaat en Airco. Uiteraard gesteggel over verzekering en andere toelagen. Uiteindelijk alles geregeld en naar de auto. Blijkt een kleine auto zonder navigatie te zijn, waar net 1 koffer en een boodschappentas in paste en ik wil geen bagage op een achterbank. Weer terug, wachten. De man hielp mij met grote grijns en een NO probleem toevoeging werd eindelijk alles geregeld. Wel moest een upgrade, navigatie en Road assistence extra worden betaald. Oké, betalen; de dag is toch al verpest. Navigatie ingesteld op Chichen Itza en het chaotische verkeer in. Hier geldt het recht van de sterkste, al heb je voorrang, je moet het wel snel nemen. Links en recht word ik met getoeter gepasseerd. Op de snelweg is het verkeer rustiger, komen bij tolpoortjes. Stoppen, alleen cash geen credit kaart. We wilden doorrijden van Valladolid en daar naar ATM. De man was onverbiddelijk, geen cash, geen doorgang. Achter ons ontstond een file en begonnen te toeteren. Ik dacht, misschien helpt dat, dat bleek een misvatting. De man bleef stoïcijns voor zich uit kijken en wees dat wij aan de kant moesten . Terug naar Cancun om geld op te nemen, heen en terug is dat 1.30 uur. Ik aan de kant, zag verderop een man naast zijn auto staan. Ik wenkte hem, hij kwam en met hem een politieagent. Ik vertelde het probleem en vroeg of hij $ kon wisselen. Hij wilde dat wel, begrijpelijk met een enorme woekerwinst voor hem. Gewisseld en toen konden wij eindelijk de autoroute op. De weg was precies hetzelfde als voorheen, alleen was het 110 i.p.v. 90 kilometer per uur. Het is een langgerekte weg met dichtbegroeid bos aan beide kanten. Het is een slaapverwekkende weg, ik kijk opzij, mijn lief heeft haar luikjes dichtgedaan. Gestopt in Valladolid, geld opgenomen en door naar Chichen Itza. Opnieuw tolpoortjes, nu zonder probleem verder. Het hotel in Chichen Itza is geweldig, kamer bij het zwembad was geen probleem, wij waren met nog een stel de enige gasten. We stappen uit de kamer het zwembad in. Volgende dag vroeg op om voor alle drukte bij het Maya tempelcomplex van Chichen Itza te zijn. Het is 5 minuten rijden vanaf het hotel. Entree betalen 20 euro p.p, voor Mexicanen 5 euro, je zal weten dat je een gringo bent. Het wederzien van de grote tempel raakt mij opnieuw, in verwondering en met bewondering sta ik te kijken. Het is nog stil, wat de sfeer ten goede komt. Soms ben ik verbaasd dat nog steeds hetzelfde overkomt als 30 jaar gelden, toen ik hier ook stond. Carla is ook stil, wij staan hand en hand, zonder een woord te zeggen begrijpen wij elkaar. Daarna loop ik verder, meestal ver vooruit en geheel op mijzelf. Ik kan dan het meest genieten van alle schoonheid. Mijn lief geniet, zij vindt alleen zijn ook fijn op zulke momenten, met eigen ogen bewonderen en beleven. Op de terugweg naar hotel delen wij onze ervaringen en later de foto’s. Opvallend is dat wij hetzelfde beeld vanuit verschillende posities hebben vastgelegd. In hotel reistassen ingeladen en op weg naar Merida. Twee dagen om verschillende Maya tempels te bezoeken en het stadje te verkennen. Vooral op zondag wordt het centrum van Merida bepaald door muziek en eettentjes. Overnachten in een splinternieuw hotel, de geur van beton en nieuw leer hangt nog in het gebouw. De volgende dag weer vroeg op, nu Maya tempel in Uxmal bezoeken. Uxmal is uitgebreider, een andere meer serene sfeer, de verschillende complexen lijken in de jungle verstopt. Het is vroeg, de vochtigheid is zo hoog dat het zweten begint zodra ik de auto uitstap. Ik vermoed dat ik aan het eind van deze ontdekkingstocht zeker twee liter vocht ben kwijtgeraakt. Regelmatig moet ik water bijtanken om niet uit te drogen. Gedurende de dag wordt gemiddeld 4 liter bijgetankt. Wij genieten, zowel op deze wonderschone plek als onderweg en ook in het stadje vermaken wij ons. Heerlijk samen eten met een goed glas wijn erbij. Het verloren gewicht van de afgelopen weken wordt tijdens dit deel van mijn wereldreis in 75 dagen ruimschoots teruggehaald. De zondag in Merida is een belevenis op zich. Vanuit alle windrichtingen komen mensen samen in het centrum van Merida. De mensen hebben hier nog zondagse kleding aan, iedereen is mooi opgedoft. Ik loop rond, Carla stopt regelmatig bij stalletjes waar het blinkt. Op het Plaza Independencia worden stoeltjes neergezet, tegelijkertijd worden deze plaatsen ingenomen. Ik strijk neer op een stoeltje naast een erudiete oudere Mexicaanse dame, vraag wat er straks gaat gebeuren, musica y balie, muziek en dans en zij maakt daarbij de benodigde gebaren. Steekt haar hand op met 5, ik denk over 5 minuten, blijkt om 5 uur te zijn, het is pas 4 uur. Verder rondgelopen, genoten van de parade van bontgekleurde kleding die de vrouwen hier dragen. Het is 5 uur en in de verte horen wij de muziek. Ik ging achter de band staan, de hoorn sectie was dominant aanwezig. Grote trom en synthesizer completeerden de band. De dirigent, een door de zon geblakerde oudere man, gaf het ritme aan met heel simpele handgebaren. Alleen het begin en eind waren voor mij duidelijke aanwijzingen. Tegelijkertijd werden er allerlei dansen uitgevoerd door een gezelschap van mannen en vrouwen. Het publiek reageerde enthousiast op de muziek en bewegingen die door de dansgroep werden gemaakt. Na een half uur zijn wij verder gegaan en hebben op een terras een verrassend lekker Mexicaanse biertje gedronken voor de dorst. Daarna een overheerlijke margarita gedronken en op zoek naar een restaurantje. Overal tortilla gerechten, de voorkeur ging uit naar een klein traditioneel restaurantje waar veel Mexicanen zaten. Altijd goed en dat bleek ook zo te zijn. Terug naar hotel, na een goede nacht weer in de auto gestapt richting Valladolid. Onderweg regelmatig roadblocks met zwaar bewapende politie. Ik nader een roadblock, hand gaat omhoog ten teken dat ik moet stoppen. De zwaar bewapende agent met zonnebril vraagt of ik raampje naar beneden wil doen. Kijk in de auto en met een arrogant handgebaar maakt hij duidelijk dat ik door mag rijden. Ik vind dit altijd ongemakkelijke ofwel zenuwslopende situaties. Ik weet nooit waar zij naar op zoek zijn en gezien eerdere ervaringen niet zo verwonderlijk. In Kenia werd ik in een klein dorp aangehouden door agenten met donkere zonnebrillen. Ik moest uit de auto, mee naar de chef die in een tentje verderop zat. Ik kreeg te horen dat ik met een zonnebril op dor het dorp reed en dat mag niet. Ik moest een boete betalen, omgerekend $ 20.00. Ik moest wel betalen, zei dat ik maar $ 10.00 in biljetten bij mij had en anders creditcard. Hij ging akkoord met $ 10.00, ik kon verder rijden. In Panama werd ik van de weg gehaald, ook door een motoragent met donkere zonnebril. Papier overhandigen en hij zei dat mijn nummerplaat niet klopte. Het was een huurauto en ik uitte mijn verbazing. Ik word opstandig van onrecht, wilde dat ook uiten. Carla nam het gelukkig over. stapte uit de auto en liep naar de agent. Ik zie haar nog glimlachen, pakte de arm van de agent zachtjes vast. Ik zag dat zijn houding veranderde, hij schreef nog wel een belot ofwel een bekeuring, uit. Het was niet voor ons maar voor het verhuurbedrijf. Daar hebben daar later hartelijk om gelachen. Ik heb sowieso moeite met autoritair gezag, probeer in het buitenland mij in te houden. Helaas lukt dat niet altijd. Uiteindelijk kwamen wij in Vallodolid aan, daar een Posada geboekt , een pareltje in Valladolid. Eerst bijkomen van de rit, een duik in het zwembad, een goede nachtrust en dan zie ik wel verder. So far so good. Ik geniet en mijn lief geniet met mij.

Reacties

Reacties

Yvonne de Jongh

Jeetje wat een ontzettend verhaal weer. Ik kan mij helemaal inleven met dat gedoe met die agenten maar gelukkig heb je Carla en die gooit haar charmes in de strijd.
Geniet nog lekker van jullie reis. Ik volg jullie????

Theo

Gerechtigheid blijft soms een probleem in onze Fam. En dat is voor jou helemaal vervelend op zo,n mooi vakantie reis , ik weet hoe je je voelt en zij zijn altijd degene die het recht nemen ! Geniet nog maar van de mooie dingen in de vakantie met je liefje zolang ze bij je is ?

Jaap Neele

Prachtig

Annemieke

Geniet nog even van elkaar, nu donderdag en over een paar dagen gaat je reis weer single verder. ??

Carl Starren

Prachtige folkore met al die inlandse gezagsdragers !!
Het zorgt jolijt en erfenis !

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!