bertopwereldreis75.reismee.nl

Havana, it’s all about communication

De nacht slaapt, het is donker, in de verte is een stip van licht te zien. Ik ga naar het vliegveld, mijn vertraagde vlucht naar Havana. Ik loop door een verlaten hal in het hotel, de nachtportier ligt scheef in een stoel te slapen. Ik passeer hem, hij schrikt en springt op. Met wankele passen loop hij naar de deur, laat mij naar buiten en neemt weer plaats op zijn stoel. Ik ben benieuwd of hij zich deze actie morgen zal herinneren. Het busje staat klaar, in 10 minuten ben ik op het vliegveld. Het is 5 uur in de ochtend, voor de incheck balie van Interjet staat een lange rij te wachten. Ik kijk met ongeloof naar de hoeveelheid bagage die meegenomen gaat worden. Rijen opgestapelde tassen en dozen, ook zie ik grote plasma TV’s die voor een ander vertier in Cuba moeten zorgen. Inchecken duurde lang, ik checkte in en kreeg boarding pass. Vlucht 900 vertrek om 08.15. Geen boarding tijd aangegeven. Koffie en broodje gaan eten in de business lounge. Op de aankondigingsborden stond vlucht 900, vertrektijd 09.25. Ik vroeg aan personeel of dat klopte, inderdaad het klopte volgens hen. Ik had weinig vertrouwen in het personeel gezien de ervaring van gisteren. Ik besloot om 07.00 naar de gate te lopen. Ik wilde niet opnieuw de vlucht missen. Personeel Interjet was bezig de balie klaar te maken voor vertrek. Op het aankondigingsborden stond nog steeds vertrek 09.25, maar om 07.15 gingen wij boarden en 08.00 vertrok het vliegtuig. Een kwartier voor de aangegeven tijd. Ik heb mijn lesje vliegen in Mexico wel geleerd. Ga voor de gate liggen, je weet nooit op welk moment er gevlogen gaat worden. Een korte vlucht, 50 minuten, geland in Havana. Bagage opgepikt en naar de douane. Altijd een spannend moment, heb ik de juiste papieren om het land in te mogen. Ik word allerhartelijkst begroet met een grote glimlach. Een tenorstem verwelkomt, geniet van Cuba, dans de Salsa. Met zijn bovenlijf maakt hij de bij deze dans horende bewegingen. Ik voel mij gelijk op mijn gemak, afhandeling ging snel. Taxi genomen, de startende conversatie is overal hetzelfde. Onderweg wees hij mij steeds op allerlei bijzonderheden die met de historie van Cuba te maken hebben. Uiteraard stond de muziek aan, hij zong vaak mee, zat geen moment stil, bewoog steeds op het ritme van de muziek. Dit land heeft een andere klankkleur. De reissymfonie zal opnieuw aangepast moeten worden. De uitvoering gaat in adagio, gemakkelijk en opwindend, met een licht sensuele ondertoon. De klanken worden beweging, zowel in muziek als in taal van de Cubanen. Hier wordt altijd bewogen, hartstochtelijk uitbundig of verstild intiem. Het hotel staat in Vedado, een wijk die in vroeger tijden een beroemde wijk was. Ik wilde in deze wijk, de laatste keer dat ik in Havana was had ik een hotel in Viego Havana, oud Havana. Deze wijk is nu heel toeristisch geworden. Hotel Vedado Saint John heeft zijn beste tijd gehad, het had voor mij nostalgische aantrekkingskracht, hier zijn veel films opgenomen. Bij inchecken verwarring, ik was vroeg, 10.00 uur, inchecken kon pas om 16.00 uur. Ik vertelde dat ik de dag ervoor ook al had betaald, vertelde over mijn gemiste vlucht. Hier werd hartelijk om gelachen, ik kon inchecken en kreeg een mooie kamer ensuite. Deze was op de bovenste etage. Met de lift omhoog, deze rammelde en piepte, kwam met een schok tot stilstand. Deur open, kwam in een kamer met enorm bankstel, kale muren gierende airco en een gordijn waar het tweede gedeelte van ontbrak. De slaapkamer was donker, een klein raam en een groot bed. Badkamer heeft douche in klein bad met scheefhangend douchegordijn. Dit deed mij denken aan vroeger tijden, ik heb vaak in dit soort hotels of questhouses geslapen. Nu moest in even slikken, tja ik ben ook een dagje ouder. Bagage neergezet, naar buiten gelopen, vraag welke richting het oude centrum is. De weg vragen is makkelijk, brede straten worden weergegeven met een cijfer, zijstraten met een letter van het alfabet, b.v. Bij 23 linksaf F. Kleine straatjes of steegjes hebben geen cijfer of letter. Ik voel mij gelijk blij, zwerven door Havana is geweldig. In iedere straat of plein heeft een fotogeniek tafereel. Prachtig verpauperde huizen, de grandeur van deze huizen is nog aanwezig. De zonzijde van de straten zijn leeg, alleen de straling van de hitte is voelbaar. Aan de schaduwzijde is het levendig, daar lopen de mensen of zij staan of zitten te praten. Zitten doen zij overal waar gezeten kan worden. De lievelingsplek is de stoep voor het huis, soms hebben zij daar stoelen neergezet. Op de achtergrond is altijd muziek te horen. Als ik loop kijk ik altijd naar mensen, ik krijg vaak een begroetende lach en Ola, Bon Dia. Af en toe word ik aangesproken, altijd gepaard met een lichamelijk contact, hand en tik op de bovenarm. Afwisselde in gebroken, onverstaanbaar Engels, dan weer in perfect Engels. In een gesprek met een jongen vertelde ik over mijn ervaringen en dat ik zo blij was om te zien dat mensen hier altijd in contact zijn. Hij sprak de tekst; Havana, it’s all about communication, met muziek en mensen. You must feel Havana, otherwise you don’t understand. Hij zei precies in twee zinnen precies waarom ik zo graag in Havana ben. De temperatuur is 32 graden met een hoge vochtigheid, het is weer sauna weer. Drijfnat maar blij zwerf ik door de straten. Onbekende wijk met verassende ontdekkingen. Dichter bij het centrum wordt duidelijk dat het economisch beter gaat, dankzij het toerisme. De panden zijn of worden gerestaureerd, waarin meestal een café, restaurant of een casa ( questhouse) is gevestigd. Op een terrasje gaan zitten, in de schaduw, eerste heerlijke Mojito. Op de achtergrond Salsa muziek, de jongens van de bediening bewegen mee. Ik overpeins de komende dagen, een dag later in Havana betekent dat ik mijn programma moet omzetten. Ik was van plan morgen naar Trinidad te gaan, een andere prachtige stad in Cuba, dan heb ik nog maar 1 korte dag in Havana als ik terugkom. Ik besluit in Havana te blijven, genoeg te zien, te beleven en vooral te genieten. Loop verder door Viago Havana, bekende plekken, Plaza Viego met mooie kathedraal. Op het plein is een foto shoot van een danseres. Ik blijf kijken, ga achter de fotografen staan en schiet mijn eigen plaatjes. Ik blijf verwonderd over het resultaat dat tegenwoordig met een IPhone gemaakt kan worden. Voor mij makkelijker, ik hoef niet altijd mijn camera mee te nemen, vooral als ik door een stad ga zwerven neem ik deze niet meer mee. Ik ga weer terug, andere route genomen, veel gestopt, foto’s nemen of gewoon blijven staan bij een mooi beeld dat in mijn blikveld komt. Vlakbij het hotel passeer ik een man die voor zijn huis zit, hij wenkt mij, vraagt in goed gemompeld Engels waar ik vandaan kom. Hij is tandeloos en in het begin moeilijk verstaanbaar. Als ik vertel waar ik vandaan kom, lacht hij en vertelt dat hij in Amsterdam is geweest. Hij werkte op de grote vaart en heeft veel havensteden aangedaan. Het enige waar hij kleurrijk over vertelde was de “ Red Zone”. Ik zei hem dat ik naar mijn hotel ging. Hij mompelde iets, gaf mij een tijdschrift mee met de uitnodiging de volgende dag, als ik weer langs kwam, bij hem koffie te drinken. Onderweg naar hotel verschillende keren stil gestaan bij bandjes die muziek staan te maken. Uiteraard werd ik door de muziek verleid om in een café een biertje te gaan drinken. De inrichting is sober, de entourage prachtig, veel art deco te details zijn nog te zien. Ik zit aan een scheef houten tafeltje op een stoel met versleten zwart leren zitting. Hier heeft de tijd zijn werk gedaan. Ik heb daar tijd aan toegevoegd, genoten van de muziek en het enthousiasme van de mensen. In het hotel is ook een bar in een kantine sfeer. De TV staat aan met een honkbalwedstrijd, mannen uit de buurt zijn komen kijken. Hartstochtelijk wordt meegeleefd, regelmatig een luid gejuich, mannen springen op, omhelzen elkaar met dansende bewegingen. Ik blijf kijken en geniet van de wedstrijd maar vooral van de mensen. Besluit naar boven te gaan en mijn mandje op te zoeken. So far so good. Ik hoop dat je meegeniet van Cuba en de Cubanen. Ik geniet met volle teugen.

Reacties

Reacties

Jaap Neele

Heerlijk. Fantastisch. Beeldend. Ook ik geniet met je mee.

Hans

Heerlijk om weer even op je schouder mee te kijken en te luisteren en ondergedompeld te zijn in de kleuren, muziek en mensen van de prachtige tijdmachine die Havana heet, bedankt Bert!
En veel plezier nu in de kapitalistische tegenhanger NYC!

Theo

Met een dikke sigaar genoten van je verhaal ! Nog even genieten !

Carl Starren

Havanna is inderdaad in vele opzichten een relaxte stad om als toeschouwer te verblijven!
Verpaupering is vaak boeiender om te aanschouwen dan protserige rijkdom.
Schone schijn bedriegt echter.
De mogelijkheden en kansen die mensen hier hebben zijn uitermate beknellend en beperkt!!
Leve het kapitalisme!

Annemieke

Bert, wat een enthousiast verhaal, je neemt mij er helemaal in mee en zie al die blije swingende mensen voor mij. Je wordt er zeker vrolijk van ??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!